Fikir ürünlerinin, bu ürünlerin sahiplerine sağladığı hakların korunması, günümüz toplumlarının önem verdiği konular arasında yer almaktadır. Fikrî hakların korunması, fikir ürünlerinin artmasının ve toplumların bilim ve kültür hayatının zenginleşmesinin temelini oluşturmaktadır.
Öte yandan üniversitelerde ortaya konan bilimsel eserler, toplumdaki bilimsel ve kültürel gelişmenin itici gücüdür. Üniversite öğretim elemanlarının ve öğrencilerinin, yaptıkları çalışmalarda, başkalarının fikrî haklarına saygı göstermelerinin ve kendi haklarını bilmelerinin önemi açıktır.

Ücret; ekonomik, toplumsal, politik yönleri bulunan önemli bir kavramdır. Ücretin seviyesi ve korunması çalışanların refah düzeyini, ülkenin ekonomik göstergesini belirler. Ücretlinin sosyal refahı, ülkeyi yöneten iktidarın da rahatlamasına etkendir.
Bu çalışmamızda kişi, toplum ve iktidar açısından bu denli önemli olan günümüzdeki konumuna gelene kadar zor şartlarda bir çok evrelerden geçen ücretin tarihi gelişim süreci incelenmiştir.
Çalışmamızın ilk kısmında genel anlamda ücreti anlattıktan sonra ilkçağlarda ve ortaçağ Avrupa’sında ücretin ve işgücünün ne konumda olduğunu ele aldık. Yakınçağ Avrupa’sındaki gelişim ve özellikle sanayi devrimiyle oluşan aşamalardan sonra Türkiye’deki ücret gelişimi inceleme konusu yapıldı. Mecelledeki ücret kavramını gördükten sonra dinler açısından ücret kavramı kısaca ele alındı ve akabinde sonuç kısmıyla çalışma sona erdirilmiştir.

Osmanlı İmparatorluğu’nun son döneminde, yaklaşık yarım asırlık bir zaman sürecinde, Ermenilerin yaşadığı bölgelerde gerçekleşen olayları, kısaca Ermeni meselesi olarak adlandırılabiliriz. 1915 yılında Ermenilerin zorunlu olarak bulundukları yerlerden başka bölgelere göç ettirilmesi olayı ise Ermeni meselesi kavramı içerisinde yer alan, çok tartışmalı bir konudur. Söz konusu 1915 olayları, Ermeniler tarafından bir Ermeni soykırımı, Türk tarafı ise “Ermeni tehciri” şeklinde değerlendirmektedirler. Ermeni soykırımı kavramı, sistemli bir şekilde ve devlet tarafından organize edilen bir suçu; Ermeni tehciri ya da iskanı kavramları ise, savaş şartları altında ve isyan etmiş bir halkın başka bir yere göç ettirilmesi zorunluluğunu ifade etmektedir.

YouTube’a erişimin yasaklanması kamuoyunda “internete sansür” tartışmalarını da beraberinde getirmiştir. YouTube’a erişim engellemesi ilk kez 6 Mart 2007 tarihinde, ikinci kez ise 17 Ocak 2008’de gerçekleşmiştir. Ardından Sivas 2. Sulh Ceza Mahkemesi, Atatürk ve devlet büyüklerine yönelik hakaret içeren görüntüler yayınlandığı gerekçesiyle YouTube’a tekrar erişim yasağı konulması kararı almıştır. 25 Ocak 2008’de ise Erzurum 2 Numaralı Ceza Mahkemesi söz konusu siteye süresiz erişim yasağı koymuş, son olarak ise İzmir 7. Sulh Ceza Mahkemesi sitede yayınlanan bir klibin Atatürk`e hakaret içerdiği gerekçesiyle Türkiye genelinde siteye erişimin durdurulmasına karar vermiştir . Siteye erişimin engellenmesinin ardından Türk Telekom yoluyla YouTube`a bağlanmaya çalışan kullanıcılar, "Bu siteye erişim mahkeme kararıyla engellenmiştir!..." yazısı yanında, engelleme kararının İngilizce tercümesini karşılarında buldukları bir siteye yönlendirilmişlerdir. Bu tür yasakların, Türkiye’nin düşünce ve ifade hürriyeti, basın hürriyeti konusundaki bozuk siciline katkı yaptığında şüphe yoktur . Aksine bu tür yasaklamalar, Türkiye’yi interneti toptan yasaklayan baskıcı ve totaliter ülkelerle aynı düzleme oturtmaktadır .

Parlamenter denetim, yasama organının en önemli fonksiyonlarından biri olup bu yolla yasama organı, hükümeti siyasal, yargısal ve mali açıdan her zaman denetleyebilmektedir. Parlamentonun hükümeti denetlemesi meclis ile hükümet arasında diyalogu ve işbirliğini de sağlamaya yaramaktadır. Bu yol, halkın arzularının parlamento aracılığı ile hükümete yansıtılmasına ve aynı zamanda hükümete, yaptığı işler hakkında meclis önünde açıklama ve bilgi verme olanağı tanımaktadır. Parlamenter denetim 1982 Anayasasında “Türkiye Büyük Millet Meclisi’nin bilgi edinme ve denetim yolları” başlığı altında düzenlenmiştir. Anayasası`nın 98. maddesinde Türkiye Büyük Millet Meclisi`nin denetleme yetkisini; soru, genel görüşme, meclis araştırması, gensoru ve meclis soruşturması yollarıyla kullanacağı düzenlenmiştir. Aynı maddede soru, “Bakanlar Kurulu adına, sözlü ve yazılı olarak cevaplandırılmak üzere Başbakan ve bakanlardan bilgi istemekten ibarettir.” şeklinde tanımlanmıştır. Ayrıca Türkiye Büyük Millet Meclis İçtüzüğü’nün 96 ile 101. maddeleri soru hakkında ayrıntılı düzenlemeler içermektedir. Soru, cevaplandırılış yöntemine göre “yazılı soru” ve “sözlü soru” olmak üzere ikiye ayrılır. Bir milletvekili tarafından işletilebilen sözlü soru, yasama meclisi genel kurulunda açıklama yapılmasına olanak tanır ve yapılan açıklama üzerine önerge sahibi ile muhatap bakan arasında karşılıklı diyalog ortamı oluşturur. Yazılı soru ise bir milletvekilinin hükümetin görev alanıyla ilgili bir konuda hükümet adına Başbakan veya ilgili bakandan bir önerge ile resmi açıklama niteliğinde bir bilgi almasını ifade eder.